Wystawa zorganizowana z okazji 55-lecia Wydziału Grafiki jest po pierwsze prezentacją różnorodnych postaw artystycznych, które na przestrzeni dekad związane były z warszawską uczelnią. Po drugie jest opowieścią o historii wydziału, który w 1968 roku uzyskał autonomię i wyodrębnił się z Wydziału Malarstwa i Grafiki. Wystawa przywołuje również medium dziś zapomniane – rysunek. Wyparty przez nowe technologie i pozbawiony efektownych na pierwszy rzut oka rozwiązań jest traktowany marginalnie jako element będący narzędziem w procesie przygotowania pracy. Na wystawie chcielibyśmy odczarować to podejście, pokazać prace szkicowe, pamiętniki, rysunki, stanowiące element procesu kształtowania się myśli i koncepcji artystycznych; prace powstające często jako ćwiczenie ręki, stanowiące niekiedy bardzo prywatny proces rejestrowania i przetwarzania codzienności. Szkicowy charakter rysunku, jego niezobowiązujący charakter i szybkość powstania, może czasami powiedzieć więcej o jego autorze niż niejedna skończona praca.
Ponadto w przestrzeni galerii -1 znajdującej się w Pałacu Czapskich, zaprezentujemy – w formie aneksu do wystawy głównej – prace najmłodszego pokolenia. Przestrzeń galerii wypełnią realizacje absolwentek i absolwentów, a także studentek i studentów ASP.